In de lagere school had ik nooit echt goede punten. Maar ineens veranderde dit waardoor de slimmeriken in de klas vreesden dat ik beter punten zou hebben dan hen. Ze begonnen me te pesten en ik werd hier heel ongelukkig door. Het ergste is dat ik door het pesten agressief werd, en anderen sloeg wanneer zij me uitdaagden.

De pesters zijn gelukkig verleden tijd omdat ik verhuisde, maar agressief ben ik soms nog. Als iemand iets gemeens tegen me zegt of me uitdaagt, kan ik me soms niet bedwingen om te reageren. Ik vind het ook moeilijk om sorry te zeggen. Omdat ik het iemands eigen fout vind als ik iemand pijn doe. Hierdoor ben ik soms bang dat het pesten opnieuw zou beginnen. Ik zou dus nog willen leren hoe ik me rustig kan houden als iemand iets gemeen tegen me zegt, ook al vind ik dit niet altijd terecht. Ik ben nog altijd niet zo gelukkig als vroeger, voor het pesten. Maar voetbal helpt me wel om mijn gedachten af te leiden en weer gelukkig te zijn.